DZIEWIĘĆ WIEKÓW KAMIENNEGO SACRUM

---------------------
Od autora:
Moją ambicją i misją jest stworzenie możliwie wyrafinowanego stylistycznie autorskiego dokumentu tak opracowanemu aby w pamięci widza pozostał ślad o nas i naszych przodkach oraz kulturze powstałej w tym miejscu. To co najważniejsze i atrakcyjne w obiektywie, dzieje się na styku współczesności oraz arcybogatej przeszłości. Tam odbywa się swoista rozmowa w czasie i przestrzeni, rejestrująca proces starzenia się przedmiotu i architektonicznego otoczenia. Zamierzam dotknąć i ożywić historię tego szczególnego miejsca, tej prostej, romańskiej świątyni zbudowanej wieki temu. Ów dialog współczesności z przeszłością uwidacznia się szczególnie podczas Mszy Świętych odprawianych corocznie w dniu św. Jana Chrzciciela i w Zaduszki. To również bardzo ważne momenty dla mojej opowieści.
Maciej Stobierski
---------------------
Kościół św. Jana Chrzciciela w Siewierzu należy do najstarszych świątyń w Polsce.
Wzniesiony został prawdopodobnie w 1144 r. lub 1164 r. z kamienia ciosanego, w stylu romańskim, ze sklepieniem burgundzkim, z fundacji fundatora 70 kościołów – Piotra Dunina Własta.
Pierwotnie gród siewierski był zlokalizowany wokół kościoła, jednak najprawdopodobniej po najazdach mongolskich został przeniesiony w miejsce dzisiejszego terenu zamku. Do XV w. kościół parafialny, później filialny, pełnił funkcję kaplicy cmentarnej. W nieznanym czasie budowla uległa pożarowi, co doprowadziło do zapadnięcia się sklepienia i nadwyrężenia ścian. W takim stanie stał do 1639 r., kiedy to nieznany fundator ściągnął dach żelazem i wsparł przyporami rozchylone mury, pokrył je dachem a zamiast sklepienia dał płaski sufit oraz dobudował kruchtę.
Budynek od podłogi do szczytu dachu liczy sobie 13 metrów i 20 centymetrów. Posiada on wąskie, podobne do strzelnic okna o szerokości 15 cm a wysokości 145 cm w świetle. Te wymiary okien oraz jedne, małe drzwi przemawiają za obronnym charakterem budowli, gdzie ludność drewnianego grodu mogła się schronić podczas najazdu.
W latach 50. XX w. kościółek przebudowano, przywracając go do pierwotnego stanu – usunięto przypory, pokryto dach gontem, przywrócono należyty sufit. W 1993 r. przeprowadzono remont dachu, kładąc nowe poszycie z podwójnych gontów. Posiada półkolistą apsydę, w niej fragmenty dwuwarstwowej polichromii romańskiej z XII w., ze słabo czytelnymi scenami figuralnymi (Maiestas Domini, święci) i ślady malowideł na zewnętrznej, południowej ścianie. Na wewnętrznej, zachodniej ścianie widoczne pozostałości empory. Do wnętrza świątyni prowadzi uskokowy portal, zamknięty półkoliście, z prostokątnym otworem wejściowym.
MACIEJ STOBIERSKI
Fotograf, członek Związku Polskich Artystów Fotografików. Absolwent ASP w Katowicach. Pasjonat naturalnego pleneru, wysokich gór, morza, sceny teatru i przemysłowych zakamarków. Twórca autorskiego zbioru fotografii: elementów pejzażu, prac marynistycznych, dokumentu teatralnego, oraz industrii z jej architekturą i przemysłowym detalem. Autor wydawnictw i kalendarzy. Głównym kierunkiem jego artystycznych poszukiwań są ZNAKI CZASU - styk przeszłości z teraźniejszością.